Το καλοκαίρι του ’89 στο Κιάτο, όλες οι μέρες ήταν χάλια. Εκείνη η Παρασκευή, όμως, ήταν η χειρότερη. Η μητέρα είχε ξυπνήσει με νεύρα. Καθόταν στον καναπέ κι έπινε τον καφέ της με κοφτές γουλιές. Εγώ απέναντι, στη σπασμένη πολυθρόνα, ξεφύλλιζα ένα χιλιοδιαβασμένο Μπλεκ. Είχε πάει μεσημέρι όταν τη ρώτησα πότε θα πάμε στη θάλασσα.… Continue reading Οταν παντρευτούμε, δεν θα τσακωνόμαστε ποτέ