Διηγήματα

Σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν: Ένα μικροδιήγημα για την 11η Σεπτεμβρίου

Το διήγημα δημοσιεύθηκε στον συλλογικό τόμο «83 Ιστορίες Μπονζάι για το σημείο μηδέν» (Επιμέλεια: Βασίλης Μανουσάκης, Ηρώ Νικοπούλου, Έλενα Σταγκουράκη, Εκδόσεις Σιδέρη Κοιτάς ψηλά. Ποτέ δεν κοιτάς ψηλά. Μόνο οι τουρίστες κοιτούν ψηλά. Ο ουρανός ανέφελος. Το σύννεφο πυκνώνει. Όνειρο, σκέφτεσαι. Δεν μπορεί. Βάζεις ξανά τις προτάσεις τη μία δίπλα στην άλλη: ο ουρανός ανέφελος,… Continue reading Σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν: Ένα μικροδιήγημα για την 11η Σεπτεμβρίου

Διηγήματα, Παρουσιάσεις/ Κριτικές

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία από τον «Αναγνώστη»

Σε μία κατάμεστη αίθουσα στο Μουσείο Μπενάκη ανακοινώθηκαν στις 12 Ιουνίου τα Λογοτεχνικά Βραβεία του Αναγνώστη 2018. Το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία απονεμήθηκε στον Γιάννη Γορανίτη για το «24» (Εκδ. Πατάκη). O Γιάννης Γορανίτης δήλωσε για τη βράβευσή του: «Το βραβείο της επιτροπής του “Αναγνώστη” ήταν για μένα μια απρόσμενη ώθηση, ένα εφαλτήριο που ελπίζω να λειτουργήσει δημιουργικά… Continue reading Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία από τον «Αναγνώστη»

Διηγήματα

Οταν παντρευτούμε, δεν θα τσακωνόμαστε ποτέ

Το καλοκαίρι του ’89 στο Κιάτο, όλες οι μέρες ήταν χάλια. Εκείνη η Παρασκευή, όμως, ήταν η χειρότερη. Η μητέρα είχε ξυπνήσει με νεύρα. Καθόταν στον καναπέ κι έπινε τον καφέ της με κοφτές γουλιές. Εγώ απέναντι, στη σπασμένη πολυθρόνα, ξεφύλλιζα ένα χιλιοδιαβασμένο Μπλεκ. Είχε πάει μεσημέρι όταν τη ρώτησα πότε θα πάμε στη θάλασσα.… Continue reading Οταν παντρευτούμε, δεν θα τσακωνόμαστε ποτέ

Διηγήματα

Τίποτα πια δεν έχει νόημα – Γράμμα σ’ έναν (λογοτεχνικό) ήρωα

Γράμμα σ’ έναν (λογοτεχνικό) ήρωα Ανθρωποι της γραφής (ποιητές, πεζογράφοι, κριτικοί, πανεπιστημιακοί) στέλνουν γράμμα στον αγαπημένο λογοτεχνικό τους ήρωα. Σύντομα επιστολικά κείμενα, διακειμενικά παίγνια, μεταιχμιακές αφηγήσεις στην κόψη επινοημένης πραγματικότητας και μυθοπλαστικής οικειότητας. Γεια σου φίλε, Πάνε χρόνια από την τελευταία μας συνάντηση. Πολλά χρόνια. Εγώ μεγάλωσα, εσύ αγέραστος. Τότε όμως ήμασταν περίπου συνομήλικοι. Είχα… Continue reading Τίποτα πια δεν έχει νόημα – Γράμμα σ’ έναν (λογοτεχνικό) ήρωα

Διηγήματα

Πονάω

Μου ζήτησαν από την Καθημερινή να γράψω για μια Κυριακή. Και αποφάσισα να γράψω για την πρώτη μου. Δάγκωσε το μάγουλό της από μέσα. Για να μην πονάει. «Πονάς;» ρώτησε ο γιατρός, λες και διάβασε τη σκέψη της. Δεν χρειαζόταν. Ο πόνος ήταν τόσο έντονος, τόσο διαβρωτικός, που αλλοίωνε τα χαρακτηριστικά της. «Δεν πονάς;» επέμεινε.… Continue reading Πονάω